به گزارش ایراف، شاهنامه‌خوانی یا پرده‌خوانی یا نقالی به عنوان یک سنت دیرینه و بخشی از فرهنگ عامیانه به شکل‌های مختلف در ایران و افغانستان رواج دارد.
از آنجا که برخی از داستان‌های شاهنامه در مناطقی اتفاق افتاده که در حال حاضر به جغرافیای افغانستان امروز تعلق دارد، این اثر حماسی از گذشته‌های بسیار دور یکی از شناخته‌شده‌ترین کتاب‌ها در بین مردم این کشور بوده است.
با تجاوز انگلیس به افغانستان در 2 قرن گذشته، شاهنامه‌خوانی در این کشور رواج بیشتری پیدا کرد و یکی از شیوه‌های تحریک مردم افغانستان علیه تجاوز‌گران، جنبش جنگنامه‌سرایی و شاهنامه‌خوانی بوده است.
